Wyróżnia się cztery główne objawy osiowe nerwicy, plus dodatkowe objawy, które są charakterystyczne dla konkretnego zaburzenia nerwicowego.
Bezsenność, bóle głowy, serca, brzucha, duszności, wymioty, utrata apetytu, zaburzenia funkcji seksualnych – od aseksualności po brak odczuwania satysfakcji ze współżycia, mrowienie i odrętwienia palców rąk i nóg.
Lęk – zaburzenia lękowe w postaci fobii – w tym fobie społeczne i specyficzne (związane z konkretnymi sytuacjami bądź przedmiotami), zaburzenia lękowe w postaci nieokreślonego rozlanego niepokoju, mieszane zespoły lękowo – depresyjne, napady lękowe (lęk paniczny, utrudniające normalne funkcjonowanie)
Egocentryzm, który występuje u wszystkich osób, w nerwicy przybiera nasiloną formę. Objawia się poczuciem niezrozumienia, postawą roszczeniową, pretensjami do otoczenia. W egocentryzmie nerwicowym chory jest najważniejszym i jedynym elementem odniesienia.
U chorych występuje dodatnie sprzężenie zwrotne między objawami. Przykładowo, chory cierpi na bezsenność, co potęguje lęk przed nocą i niemożliwością zaśnięcia, co z kolei powoduje u chorego pobudzenie które uniemożliwia mu zasypianie. W psychoterapii, szczególny nacisk w procesie zdrowienia z nerwicy kładzie się na przerwanie błędnego koła nerwicowego.
Poza objawami osiowymi, w zależności od rodzaju nerwicy mogą występować dodatkowe objawy takie jak zespoły natręctw, zespół neurasteniczny (poczucie nieustannego zmęczenia), zaburzenia somatyzacyjne, zespoły depresyjne i inne.